Ana Baba Tutumları

 

  • Ana-babaların çocuklarına sergiledikleri davranışlara denir.
  • Anne, baba ve ailenin diğer bireylerinin çocukla olan etkileşimi, çocuğun ileride nasıl bir birey olacağını etkilemektedir.
  • Anne baba tutumları: Olumlu ve Olumsuz olarak ikiye ayırabiliriz.

 

Olumlu Anababa Tutumu Sergileyen Anababaların Özellikleri

Demokratik Ana-baba Tutumu

  • Anababalar çocuğa “Koşulsuz Kabul” gösterir.
  • Anababalar çocuğa sevgi ile yaklaşır ve çocukla ilgilenir.
  • Aile çocuğa rehberlik yapar. Ancak karar çocuğa aittir.
  • Anne baba çocuk için iyi bir modeldir.

 

Bu tutumla yetişen çocuklar;

  • Sosyalleşmiş, işbirliğine hazır, arkadaş canlısı, duygusal ve sosyal açıdan dengeli bir bireydir.
  • Çocuk nerede ne yapması gerektiğini bilir.
  • Hayatında seçim yapmayı öğrenir, başkalarının kararlarına bağlı kalmaz.
  • Saygılı, sorumluluklarını bilen ve çevresi ile olumlu ilişkiler kurabilen bireylerdir.

 

 

Olumsuz Ana-Baba Tutumlarından Aşırı Koruyucu Ana-Baba Tutumu

Bu Tutumda;

  • Anne baba çocuğun her davranışına müdahale eder.
  • Sürekli çocuğa yaşından daha küçükmüş gibi muamele eder
  • Aile aşırı koruyucu ve vericidir.
  • Çocuğun kendini tanımasını ve yapabileceklerini fark etmesini engelleyen bir anne-baba tutumudur.
  • Çocuğun bireyselleşme çabalarını engelleyen bir tutumdur.

Bu tutumla yetişen çocuklar;

 

  • Bağımlı kişilik yapısı geliştirirler.
  • Çocuk kendi başına karar vermede güçlükler yaşar.
  • Çocuğun kendine güveni yoktur.
  • Genelde tek başına bir işe başlama ya da sürdürme becerilerini gösteremezler.

 

 

Aşırı Baskıcı ve Otoriter Ana-Baba Tutumu

  • Ailede katı bir disiplin anlayışı ve baskıcı bir tutum vardır.
  • Çocuktan ailenin kuralarına koşulsuz uyulması beklenir
  • Aile içinde korku hakimdir ve çocuk korku ile büyür.

Aşırı Baskıcı ve Otoriter Ana-baba Tutumuyla Yetişen Çocuklar;

  • Saldırgan ve uyumsuz davranışlar görülür.
  • Arkadaşlarına, evde karşılaştığı olumsuz davranışları sergiler.
  • Sürekli eleştirildiği için benlik saygısı geliştiremedikleri görülür.

Özetle;

  • Aşırı koruyucu ve abartılmış sevgi ile büyütülen çocuklar hayata ve sosyal yaşama gereğince hazırlanamazlar.
  • Hayattan edinmeleri gereken deneyimleri edinmeden hayatla karşı karşıya kaldıklarında uyum sağlamakta güçlük çekmektedirler.
  • Çoğunlukla başarısız ve mutsuz olurlar.