Okullar açılıyor çocuklar heyecanlı biz aileleri ise stresliyiz. Stresliyiz çünkü sene boyunca hazırlanması gereken ödevle, projeler ve girilmesi gereken sınavlar bizleri bekliyor. Evet bunlar çocuklarımızın yapması gereken şeyler ama biz aileleri bekliyorlar. Çoğu zaman çocuğumuz düşük not almasın, olumsuz eleştiri almasın kaygısıyla ya da kendi başına çok zorlanmasın diyerek çocuklarımıza yardımcı oluyoruz. Ancak önemli bir nokta şu ki çocuğumuza yardımcı olmakla onun yerine işleri yapmak arasındaki sınırı belirlemekte çoğu zaman zorlanıyoruz. Bu nedenle okul dönemi çocuklardan çok biz aileler için stresli ve zor bir dönem olabiliyor. Hatta bu sınırı belirleme zorluğu sadece okul dönemi ile ilgili olarak karşımıza çıkmıyor. Genel olarak çocuklarımıza verebileceğimiz sorumluluklarla ilgili bu sorunu hep yaşayabiliyoruz.

Aslında bu durumun iki farklı ucu var. Bir tarafta çocuğumuza hiç sorumluluk vermemek, diğer tarafta ise yaşının çok üzerinde olan sorumluluklar vermek. Bu her iki uçta da çocuğumuzun kendisiyle ilgili algısı olumsuz etkilenebiliyor. Dolayısıyla çocuğumuzun yaşına ve gelişimine uygun sorumluluklar vermek ve yapamadığı işlerde ona yardımcı olmak büyük bir önem kazanıyor. Yaşına uygun yapabileceği görevler verildiği zaman çocuğun kendisine olan güveni artacak yeni görevler yapmak için heveslenecektir. Bu sebeple çocuğun gelişimini görüp gözleyip gelişimine yaşına uygun sorumluluk vermek önemlidir. Çocuk ilk önce bir şeyler yapabileceğini görmeli ki daha sonra bunu geliştirmek için çaba sarf etmelidir. Başarmayı keşfeden bir çocuk çaba sarf etmek için daha gayretli olacaktır. Böylelikle kendisine olan güveni artacak ve sorumluluk duygusu gelişecektir.

Bunun tersine çocuğa hiç sorumluluk vermemek de kendine güvenini azaltacaktır. Çocuğum yorulmasın, onun yerine ayakkabısını bağlarım, resim dersinde zorlanacak biraz yardım etsem bir şey olmaz ya da oyun parkında kendisini koruyamaz ben de onunla beraber gideyim de onun yerine sıraya gireyim gibi davranışlar çocuğun yeterlilik algısını sarsacaktır. Ben annemsiz ya da babamsız bir şey yapamıyorum en iyisi markete de annemle gideyim ya da okul ödevlerimi tek başıma başaramam kesinlikle biri bana yardım etmelidir demesi çocuğun kendine olan güvenini azaltacaktır. Bu bağlamda çocuğun yaşına uygun sorumluluk ve görevler vermek, ondan yapabileceği şeyleri istemek gerekli ve önemlidir. Ebeveynin bütün yükü sırtına alması yerine onunla işbirliği halinde olup yardım isteğini ona bırakmanız gerekmektedir. Her çağrısında yanında olup problemini çözmek sorun çözemeyen yardıma muhtaç bir birey yaratabileceği gibi sorumluluk alan, yapabileceği yükleri omzuna alan problem çözen çocuk gelecekte kendi ayakları üzerinde duran bağımsız bir birey haline gelecektir.

Hem çocuklarımızın sorumluluk alabildiği hem biz ailelerin omuzlarındaki yükün hafiflediği güzel bir okul dönemi geçirmemiz dileğiyle…